پیش‌بینی وضعیت خشکسالی برای دوره‌های آتی با استفاده از مدل LARS-WG (مطالعه موردی: ایستگاه شیراز)

در این پژوهش به‌منظور شبیه­سازی اقلیم آینـده سال­های )1443-1397) بـرای محاسـبه شاخص خشک‌سالی در اسـتان فـارس، داده­های مورداستفاده شامل مقادیر روزانه­ی بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و ساعات آفتابی ایستگاه شیراز در یک دوره­ی 46 ساله (1349-1395) و به‌عنوان ورودی برای مدل آماری LARS-WG بود. برای شبیه­سازی پارامترهای اقلیمی در حوضه ایستگاه شیراز داده­های مدل HADCM3 با استفاده از مدل WG-LARS تحت دو سناریوی 2A و B1A ریزمقیاس شدند. نتایج نشان داد که میانگین بارش سالانه در دوره آتی نسبت به دوره پایه با در نظر گرفتن سناریوی 2A، 5/1 % و با در نظر گرفتن سناریوی B1A، 5/5 % در دوره 1399 تا 1445 افزایش خواهد یافت. همین‌طور میزان ساعت­های آفتابی در دوره بررسی و با در نظر گرفتن هر دو سناریو کاهش خواهد یافت. همچنین مدل با دقت بالایی قادر به شبیه‌سازی پارامترهای دمای حداکثر، دمای حداقل و تابش بود، اما در شبیه‌سازی پارامتر بارش نسبت به دیگر پارامترها خطای بیش­تری را نشان داد. بیش­ترین افزایش با حدود 80%، متعلق به ماه سپتامبر تحت سناریو 2A بود که در دوره آتی نسبت به دوره مطالعاتی رخ‌داده ­است. در ادامه مطابق شاخص خشک‌سالی SPI شدیدترین خشک‌سالی ایستگاه مربوط به سال 1387 با مقدار شاخص 89/2- و حادترین ترسالی مربوط به سال 1374 با مقدار شاخص 92/1 بود.